Chili

13 - 16 maart Putre en Arica

Om te beginnen, leuk om jullie reacties te lezen!! Zo blijven wij ook een beetje bij ;), thnx.

We komen om 7 uur in de ochtend aan in Arica. We willen meteen door naar Putre, ook i.v.m. de hoogte in Arica (het is jammer om de opgedane hoogte te verliezen door langer dan nodig aan het strand te blijven......we willen nl. Putre en omgeving graag zien, 3.500 meter hoogte), dus huren we een auto en vertrekken weer richting de bergen. Het is ongeveer 3 uur rijden naar Putre, door een prachtige omgeving. Putre is een klein dorpje waar het toerisme nog niet heeft toegeslagen. Als we in de middag wat willen eten moeten we goed ons best doen om een restaurantje te vinden; vervolgens blijkt de deur dicht. We kloppen aan en zijn nadat ze ons zien van harte welkom. We hebben een erg fijne hostal gevonden (www.terracelodge.com), met goede service, een vriendelijke Italiaanse gastheer, warme douches, de allerlekkerste bedden tot nu toe en gordijnen. Bij de andere hostels en hotels zijn de gordijnen of zo doorzichtig als water of 5 cm. te kort, aan alle kanten. Heerlijk genieten dus hier, super!

De volgende ochtend gaan we verder omhoog, richting de vulkanen (de tweeling Payachata 6350 meter en 6240 meter). We zien enorm veel lama's, apaka's (hun wol verslaat qua prijs zelfs kasmier en is daarmee de duurste van de wereld), guanaco's, vincuna's (die enkel boven de 4.000 meter voorkomen) en vliegende konijnen (zoals ze door de meiden zijn gedoopt aangezien ze vliegen van rots naar rots -ze lijken in hun springen op kangaroes en spiderman-, maar ze lijken ook op konijnen, met een langere staart).

Een lama is zelfs in onze auto op zoek naar lekkers.......Jade ziet het allemaal met verschrikte ogen gebeuren en krijgt vervolgens de slappe lach.

(Gelukkig was het raam het enige wat hij raakte....groene spuug als souvenier achterlatend)

(Een 'vliegend konijn')

We rijden helemaal door tot aan Laguna Chungara, 4.600 meter waar flamingo's in staan. Op weg erheen stoppen we in Parinacota, een klein dorpje met een prachtig authentieke kerk uit de 18e eeuw. Een turquoise blauwe deur, die erg afsteekt tegen de verder geheel witte gevel met hier en daar rode accenten, heet je welkom.

Eddie krijgt geen genoeg van de vulkanen en heeft de drang ze te bedwingen. Gelukkig hebben we geen tijd ;D en rijden we verder. We wachten op de zonsondergang en zien de vulkanen verkleuren van wit naar goud, naar roze naar paars. Mooi!!!!!!!!

(terwijl Eddie geniet van de vulkanen, geniet ik aan de andere kant van de zonsondergang)

In Arica gaan we naar het strand om de zeeleeuwen te zien. Jasmijn schrikt enorm en komt bijna los van de grond als 1 van hen hoest....de stukjes visgraat vliegen door de lucht. De pelikanen zitten gemoedelijk op een huisje boven de zee, met als uitzicht de honderden vissersbootjes.

In de avond lopen we op het strand om van de zonsondergang te genieten. We zien naast ons in de palmbomen gieren met vuurrode koppen, een bizar gezicht. Jade en Jasmijn zoeken schelpen op het strand, binnen de kortste keren zijn de zakken rijkelijk gevuld met de allermooiste schatten: we horen de meiden van een afstand al aan komen :D.

Vanaf hier gaat onze reis morgen verder naar La Paz, Bolivia.